ترک ها می گویند که یک وعده غذایی بدون نان کامل نیست و خوردن نان به بخشی حذف نشدنی از فرهنگ و غذاهای ترکیه تبدیل شده است.
از سیمیت و پید گرفته تا لواش یا بازلما، قطعاً تنوع خلاقانه فراوان آن در اینجا کم نیست.
هیچ کس نمی تواند انکار کند که ترک ها دوست دارند نان محلی تازه پخته شده را در هر وعده غذایی زینت دهند، و نانوایی های محلی در سراسر کشور همچنان این سنت را زنده نگه می دارند و نان های مختلفی را در اشکال و اندازه های مختلف تولید می کنند.
هنگام غروب آفتاب در ماه مبارک رمضان که نوع خاصی از نان «پید» تهیه می شود، صف هایی در مقابل نانوایی ها ایجاد می شود.
در طول قرنطینه‌های مرتبط با ویروس کرونا، نانوایی‌ها در اطراف محله‌ها رانندگی می‌کردند تا برای کسانی که در خانه گیر کرده بودند نان تازه تهیه کنند.
در همین حال، در جاهای دیگر جهان، کاغذ توالت ممکن است کالای داغ بوده باشد، اما در ترکیه اقلامی که قفسه ها را در بازارها خالی می گذاشت، آرد و مخمر بود، که گواهی بر عشق آنها به شکستن نان در وعده غذایی بود.
بدون شک محبوب ترین نان مصرفی در ترکیه “سومون اکمک” یا “فرانکالا” است، یک نان آرد سفید هوادار و معمولی که به شکل یک نان مستطیلی شکل با نوک های نوک تیز شکل می گیرد و به صورت ورقه ای بریده می شود و در سبدهای نان روی میزها قرار می گیرد.
کشور با قوام مشابه نان فرانسوی، یک نسخه گندم کامل از این نان نیز وجود دارد که به طور گسترده در دسترس است و از آن به عنوان “kepekli” یاد می شود.
ترابزون یا tava ekmeği نیز یک نان آرد سفید است که از خمیر ترش دلچسب و مربعی شکل تهیه می شود و به ورقه های بزرگ بریده می شود که می توان از آن برای ساندویچ استفاده کرد و در رستوران ها سرو می شود.
بیشتر نانوایی‌ها نان‌های چاودار تازه را به شکل مشابهی نیز می‌پزند که به آن «چاودار» و همچنین یک نان ذرت ساده به نام «mısır ekmeği» گفته می‌شود که یکی از اصلی‌ترین غذاهای دریای سیاه است.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.